فـــراسوز

«زودپز» یک کمدی نوستالژیک است که در تمام دو ساعت از مخاطب خنده می‌گیرد، اما فیلم‌نامه حفره‌هایی دارد که قابل اغماض نیست.

بالاخره فیلم «زودپز» آخرین ساخته رامبد جوان پس از مدت‌ها اکران شد. «زودپز» یک کمدی نوستالژیک است که داستان آن در اوج بمب‌باران‌های تهران در اواسط دهه شصت می‌گذرد. فیلم در تمام دو ساعت از مخاطب خنده می‌گیرد، اما فیلم‌نامه حفره‌هایی دارد که قابل اغماض نیست. در همین چند روز که از اکران این فیلم می‌گذرد، واکنش‌ها تا جایی متناقض بوده است که تکلیف مخاطب با «زودپز» مشخص نیست و نه می‌توان علاقه‌مندان به سینما را به دیدن آن تشویق و یا از دیدنش منع کرد! برخی تماشای این فیلم را دوست داشتند و عده‌ای دیگر منتقد سرسخت آن بودند.

بعد از ساخت «نهنگ عنبر»، تولید فیلم و سریال با تِم دهه شصت و هفتاد، از جمله «فسیل»، «گیج گاه» و «اکازیون» به اوج خود رسید که تجربه ناموفقی بودند و احتمالا زودپز هم در همان مسیر قرار گرفته است.